Résumé
Het tienkoppige kinderpanel reageert op het verhaal van de broers Thymen en Jaysen van elf en tien jaar. Hun ouders zijn overleden en zij missen hun natuurlijk heel erg. Alleen erover praten vinden ze lastig en moeilijk, want elke keer als ze dat doen, komt er zoveel pijn naar boven. Maar wegstoppen, weten ze, is ook niet goed. Hoe kijkt het panel hier tegenaan? Moeten ze over hun verlies praten, ongeacht wat dit losmaakt? Of kunnen ze het beter voor zich houden omdat hun verdriet niemand anders aangaat?
